hayat elimden kolumdan tutup oraya buraya çekiyor devamlı bu aralar. yarın duracağım misal bir iki dakika. bakacağım ne olmuş. ona göre anlayacağız yol mu gittik, yerimizde mi saydık. o zaman çıkacak meydana asıl sebep, asıl sonuç.
köklü değişiklikler zamanı, sanırım sözlerle dövülmek, kendini dürtüklemekten daha etkili. yorucu, ezici, kırıcı ama etkili.
iş başa düşünce, son dakikada kayıplara karışan ben, adam olmayı umuyorum bu sefer yürekten, gerçekten.
bir süredir yoktu bu his. geri geldi. bir başlangıç.
şimdi pratikte hızlandırmak kaldı süreci. dene, yanıl atmalı bir tutam, bir iki sil baştan doğramalı. tuzu, biberi yerinde ayarlansa, olur biter bu iş.
enerji. sevgi. ışık.
olacak başka yolu yok.
Perşembe, Ağustos 03, 2006
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
köklü değişiklik demişken, bir rengi sev diyorum yavaş yavaş, bak kız çocuğu rengidir o :P
ben de yapsam o değişikleri iyi olacak ...
btw artık bloguma bakmaman için pek bir sakınca kalmadı, bembeyaz oldu kendisi, eh değişiklik işte :)
beyaz da sevmem ben, mor yap sen onu :P
ayrıcana sene içinde bi ara arınacağız diye kastık biliyorsun pembeler giyip dolaşıp. ama içimde yok be güzelim. kendimi kaldırıp atmam lazım. belki gaza gelir yine denerim ilerleyen zamanlarda pembe nefretinden arınma seansı. ama söz vermeyeyim.
Yorum Gönder