zıpıv

Hayat güzel!

Yine aynı sebeple kıkırdıyorum ben bugün. Bu seferki ?zafer? daha büyük ama :)
Kumsalda depar attıracak kadar ?zihnimde :P- gaz verici. Bir yandan neye/niye diye sorgulatıcı, frenleyici, aynaya saf saf bakmayı gerektirici. Ama toplamda süper eğlenceli :)

Dün gece gazının hala devam eden etkileri var bir de. Hemen bir özet sunayım: Botla açılmak, site halkı tarafından kurtarılmak -botta yer değiştirmemizi ve yamuk yumuk ilerleyişimizi imdat çağrısı olarak mı algıladılar?-, yokuş aşağı-yukarı bot taşımak, iskele bacakları arası çarpmalı slalomlar, üstüne bir buçuk saat yüzme, sonra daha bir de yetmemiş gibi seneler sonra gaz basket maçı, üstüne de az geldi diye gece yokuş yukarı-aşağı arşınlamak yolları. Hala ağrıyor her yanım, şükürler olsun ki :) Kaslarının ağrıdığını, vücudunun çalıştığını hissetmek gibisi yok. (Da da damm! Sporkadın!). Yanlış anlama, ayda yılda bir oluyor da onun sevinci :)

Geceyi en son Ispartalardan ışıl ışıl bir sesle ve üstüne tatlı bir kızıl kıvırcıkla -tadımlık :)- kapatmak.

Verimli bir yaratım sürecini de ekleyeceğim umarım ki. Oluyor yahu bir şekilde, ağır ağır, beklenenden yavaş, ama oluyor.

Yine kahvelendi bugün, o fenaydı!

Acayip gazlardayım yine. Rusça dersi haftada iki, okuldan İspanyolca, haftasonları hem aikido, hem yoga, üstüne bir de hali hazırdaki iki görev ve bunların gaz toplantıları eklenince nasıl olacak bakalım. Haftanın her günü 18-22 arası, haftasonları da toplamda 10 saat feda edilecek en kaba hesapla. ?Puhahhaha!? türü seslerle ve pek alışılmadık yerleriyle gülebilir bunları okuyan görünmez hedef kitlesi. Ha eğer gülmüyorsa da gülsün yahu, gülsün çünkü şimdiye kadar yazılanları okumamış, beni hayatında hiç görmemiş iyimser insanlara (BELKİ) mantıklı gelebilir tüm bu planlar. Ama benim bünyede pek bir sırıtıyor bu idealizm kokulu ütopyalar. Olsun varsın, geçmiş deneyimleri silip atmayı ve temiz sayfaları hep sevdim. Önceden belli gereksinimler kalın siyah bir kontürle belirlenmiş olsa da, gerisi az biraz özgürlük tanıyor bana. Haydi hayırlısı!