çs notları 2

Dikkatli seçiyorum kelimeleri,
Kendime yakalanmaktan korkar gibi,
Kahvenin siyahından yansıyor hayaller,
Silik ve tozlu.
"Neden?!" ler isyanlara büyüyor içimde,
Olduramadıklarıma duyduğum,
Eli kolu bağlı, küskün öfke.
Zaman at yarışında sanki,
Kendi kendini geçip duruyor.

Kendimi aynı dipsiz kuyu önünde,
O sonsuz karanlığa bakarken buluyorum.
Önceki karşılaşmalarımız geliyor aklıma,
Her seferinde -son anda- nasıl kaçtığım.
Kurtulmak denir mi adına,
Nefesi hep ensendeyse?
Her gülüşünde aynı gölge.
Aynı suçluluk, aynı yargı.

Sebeplerini arıyor ruhum.
Hangi geçmiş kalıntısı,
Hangi önceki hayat izi,
Hangi korku, endişe?
Korkacak ne kaldı ki??