keşkeler kumkuması, ukte yumağı

çalışabilmeye başladım ben. o yüzden pek yazmıyorum buralara. uzun zamandır sevgiyle ders çalışmayı, işlerimi zamanında yapmayı, derslerime girmeyi ve herkesi çok çok sevmeyi deneyimliyorum.

ama bugün ben pek ben değilim. onlarca kişiyle aynı koca odada sayfa sayfa ders yutarken o cici varlıklara tek kelime edememek, başını öne eğip odaklanmak ve kaçırmak. "şapkam denize düştü havası"nı, geceleri "ortamlara akma" yı, tanımadığım sokaklarda hayal meyal anıların peşinde yol-iz aramayı, kelimeleri -yazarak ve okuyarak- içimde hissetmeyi, ah en çok EN ÇOOK da yaratmayı.

ruhum bir yerde isyan ediveriyor işte. evet ben kendi çizdiğim yolda, kendi istediğim şekilde ilerliyorum, koyduğum hedeflere bir bir ulaşıyorum.

ama içim eksiliyor. yeni bir kitap almak istiyorum. yeni bir tişört beğenmek. sinemaya gitmek mesela. blues um da geldi hem benim. sonra biraz çimlerde yatsam -bugün çimlerde patlamış mısır yiyip havalanan ayak fotoğrafları çektiysem de..-, yüzmeye gitsem bir, koşuya çıksam "sonrasında ter-->banyo-->saç kurut" döngüsünün gaspedeceği zaman aralığını hesaplamak zorunda kalmadan, doya doya reiki göndersem, zuhal olcay ın tüm albümlerini zört diye alıversem, yeni birileriyle tanışsam, zıpır zıpır üstlerine atlayıp onları gülümsetsem şaşkınlıkla, yeni bir şehre gitsem, yani bir dil öğrensem...

hayat hızla akıyor ve ben odaklandıkça geriye kalanları ıskalıyorum sanki. özledim bir şeyleri. birçok şeyleri. havalar güzelleştikça artıyor bu his ve kampüs dışına en son ne zaman çıktığımı unuttukça, konserler/filmler/kitaplar/insanlar kaçırdıkça.

denge istiyorum ben, bir tarafa eğilip sallantıda yaşamak değil.

bunun bir yolu yok mu?

öss ye hazırlanırken her boş anda soru çözmek, sınav haftasında uykundan/yemeğinden/insanlarından/eğlenmelerinden kısıp derslere odaklanmak gerekmesi. müzikalin zıpırlığına, ieee nin tam gaz çalışmasına, rusça kursuna, almanca özel derse, listemdeki kitapları almaya, hasretle beklediğim çalışmaya gitmeye, merakla takip ettiğim etkinliklere katılmaya yetişememek/ulaşamamak.

alman lisesi=ertelemek diye düşünüp avunmak 8 sene. biter bitmez de yeni avuntular aramak.


laptop ın şarjının tam finale yaklaşırken biteyazması, yarım kalma, yarım kalma, yarım kalma.

ceyda alacağım bir kuple, çağdan takacağım koluma, özgül arkama kuyruk olsun, melis kenarda köşede seksin, seçil oflayıp poflasın ilk dakikada, güneş bir şeyler anlatsın bık bık, nilüfer yüzmeye çağırsın yine, uğur konser bileti ikram etsin en beklenmedik anda, sinem kolumdan tutup bilmediğim/görmediğim ortamlara çekiversin beni tırnaklarıma nar çiçeği ojesinden sürüp, zeyneplerin evinde sabahlayalım yine, erbillerle tabu oynayalım, naje çimlerde yuvarlansın bu sefer, özlemin kıllığı geçmiş olsun, bir de bir çift göz olsun. baksın ve gülsün.

baksın ve gülsün.