garip diyordum ya hani yıllar önce. tanımlayamadığım her şeyin adıydı.
yazlık sefası benzeri bir beyin mıncıklanmasındayım şimdi. burada, 3 gündür tanıdığım güleryüzlü insanlarlayım. son final öncesi son gecede. stresten çok baygınlık içeren, bitse de gitsek'in hat safhada yaşandığı bu anda ben avrupa'ya gitme hayalleri kuruyorum.

beni tanımayan hedef kitlesi mensuplarına açıklamak gerekirse: ben pek gidip görme hayalleri kurmam, kurmazdım. param yok, bıdım yok, kim bilir ne zaman olar ki?!, işe girdikten sonraki ilk yıllık iznimde falan? larla yaşadım yıllarca. kim sorsa en büyük hayalimdi, ama hiç hayalini kurmamıştım ki. iznim yoktu gerçekleşemeyecek bir şey istemeye. bırak avrupa'yı karadeniz turu olsa yeterdi. ya da çantamı sırtıma alıp 2-3 bilmediğim sokaklarda gezsem de olurdu. birkaç sevdicekle mesela.

kıssadan hisse:

artık hayal kuruyorum ben.
tüm yasaklarımı, sınırlarımı, tabularımı delme zamanındayım.
geçmişte beni beslemiş tüm acılar kabuk kabuk soyulurken
alttan çıkan yeni sezen'in heyecanındayım.

-yazılarıma düzen ve kimlik kazandırmak da artık kurduğum hayallerden biri. ağzımın kenarında büyüyen ve hep patlamaya mahkum sakız balonları gibi değil bu sefer. deyim yerindeyse, gerçek ve elle tutulur hayaller.

ps: biri bana şu adamdan alsın

--> http://www.todaysbigthing.com/2008/06/23