ertelememek zamanı artık. korkuları yenmek. ağlamamak zamanı. sezen olmak ya da kim olmak gerektiğini hatırlamak zamanı.
içimde acıyan o küçük kara nokta kendini neden hep zayıf anlarda apaçık ortaya koymak zorunda? mutluyken silebilsem ya onu, kökünden!
az kaldı.
bitişe mi, başlangıca mı bilmiyorum, bilinmeyenin göbeğinde hopluyorum, ama az kaldı. çok az.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
o küçük kara nokta vicdanidir insanin hiç susmaz birazcik mutlu olmaya kalksan yuzunu gosteriverir işte...
ondan kurtulmanin yolu öldurmektir vicdanini değil tabii... o velet ölumsuz maalesef... :)
az kaldi ama
her yol bitişe göturur insanı demekki bitişe az kaldi...
gece karanlik ben karamsar
bu gecelik boyle olsun... :))
mutlu oldugumda ortadan kaybolan canim inyandigi anlarda karsima gecip kiciyla gulen bir kir topu benimki.
ama seninkinin gecenin karanligindaki cigligimi duyusuna gulerek hafiflettim biraz sizisini.
sag ol. biri tarafindan duyulmaya ihtiyacim vardi.
Yorum Gönder