Pazar, Ocak 29, 2006

ah

O kadar kolay ki şu an çekip gitmek. Hepsini bırakmak, uzaklaşmak.

Suratına tüküren insanlara gülümsemek. Her ne olduysa silmek, her türlü gurur barajını yıkmak. Öğrenmem gereken en büyük ders bu sanırım. Çünkü hayatımın her alanında, hatta her anında durmadan karşıma çıkan hep aynı deneyim. O ağır balyozların kafama inişi ve hiçbir şey olmamış gibi yoluma devam etmem. Hayatımın kaçınılmaz döngüsü. Over and over and over again.

Giderek kolaylaşır sanıyor insan. Bir kere, iki kere. Üçüncü de daha az acır canın? Hiç de bile. Her seferinde nerede, niye yaşadığımı unutup tekrar şaşırıyorum. Belki kendimi tetikte, uyanık tutma hayallerime hizmet ediyor bu tekerrür hali. Ama o kadar tarafsız olamıyorum bu etki-tepki çökertmelerine. Aynı körlükle ?Ama niye?!? ler sayıklıyorum. İntikam planlarına artık derinlemesine dalmadan kurtarıyorum paçayı belki. Ama bu işimin kolaylaştığı anlamına gelmiyor.

Geçen seneden de sonra, uzaklaşarak ufukta kayboluyor artık debelenme, inkar, ?ne yöne baksam aynı kabus? halleri. Artık 10 dakikada felaket zincirleri çözülüp hayat rayına sokuluyor. Keşke hayat rayına girerken anlam da kazansa. Ve o anlam eski kırık döküklerin arasında kale gibi yükselse önümde. Henüz o kadar ilerleyemedim sanırım bu oyunda. Düş, kalk, düş, kalk, düş ve yine kalk. Bazen uzun uzun anlatıp dökmek istiyorum bu birikenleri. ?Ben şunları yaşadım ama sonra şunları yaptım ve şıp diye düzeldi her şey. Hiçbir şey olmamış gibi :).? öyküleri yazmak istiyorum. Anlatayım ve dinleyen herkes alkışlasın.

Buradan ikinci büyük derse geliyoruz işte. Onaylanma arzusu, işe yarama/takdir edilme/ödüllendirilme ihtiyacı. Apayrı bir serüven, hiç bitmeyen bir çaba. Giderek kendini tüketen bir gölge-sezen. Bu birinciden de zor yahu. Nerede başlayıp nerede bittiğini anlayana kadar yere yığılıveriyorsun. Daha sinsi. Daha derinde.

Kendimi önce gurura yaslamışsam, ikinci dayanağım emek karşılığı almak olmalı. İkisi aynı anda çökerse hele, ?Arkana bakmadan kaç!? alarmı aktivite oluveriyor. Tam anlamıyla bir kısa devre. Öğreniyoruz. Yavaş yavaş.

Hiç yorum yok: