manasız sabahlar

kelime oyunu falan bilmiyorum galiba. biliyordumsa da hızla unutuyorum.

içimde açılıp saçılan bir şeyler var, bugün resmen burun buruna geldik. Kısaca: başıma güzel bir gelecek var. Ama sanki ciddi ciddi karşılaşınca bugün, içimde bir şeyler tırstı ki hala daha bu renkli ekran başında oturup harflere, şekillere, renklere bakıyorum.

o kadar uzağım ki buradan cümleler kurmaya, yarım dakika aradım yeni yazı göndermek için ne yapmam gerektiğini.

aslında üsttekilerin, hepsinin, şu araların özeti:

Bildiklerim siliniyor bu ara. Yepyeni ve henüz anlatmasını hatırlayamadığım bir şeyler parlıyor altından.

Türkçe meali ne bunun dersen eğer görünmez hedef kitlem: Hayatı yaşayış, bir şeyleri yapış halime motivasyon, yöntem ve yön olanlar kökten değişiyor. Bu bilinçli bir seçimden çok bir oluş hali. Nereye varacağını bilemeden akan bir hal. Her an daha net, her an daha yakın varış noktası. Tanıdıkça, tanıştıkça; ya burada, ya yine sil baştan bir başlangıçta anlatacağım.

Bu kadarını yazabilmemi de eski tutungacı olan manasız bir sabahlamaya borçlu/suçluyum.

Sabah kalkabilebülür müyüm? Lüüüttfeeennn...